Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 2 de 2
Filtrar
Mais filtros










Base de dados
Intervalo de ano de publicação
1.
Pediatr. catalan ; 74(3): 114-116, jul.-sept. 2014. ilus, tab
Artigo em Catalão | IBECS | ID: ibc-129827

RESUMO

Introducció: l'osteomielitis multifocal crònica recurrent(OMCR) és una rara entitat d'etiologia desconeguda, quesol presentar-se en la infància primerenca, caracteritzadaper afectació òssia multifocal d'evolució clínica subagudao crònica amb remissions. Es presenta com una entitat in-dependent o com una síndrome combinada amb lesions ala pell (síndrome SAPHO). Les lesions òssies imiten unaosteomielitis aguda, però els estudis microbiològics són ne-gatius. El tractament d'elecció són els antiinflamatoris noesteroïdals, encara que no hi ha un tractament específic. Cas clínic: es presenta un pacient de sexe masculí de 7anys amb dolor, pruïja i edema al segon dit de la mà dretade 13 dies d'evolució. La radiografia del dit va mostrar lesions osteolítiques a les falanges mitjana i proximal senseafectació articular. En l'analítica sanguínia destacava unaVSG augmentada. La gammagrafia òssia amb Tc-99 descrivia diverses lesions òssies amb intensa reacció osteogènicaen diferents localitzacions. La nul•la resposta al tractamentantibiòtic, la negativitat dels cultius i la biòpsia òssia inespecífica feta en més d'un focus ossi van orientar eldiagnòstic d'OMCR. S'inicià tractament amb ibuprofèn,amb millora del dolor, l'eritema i l'edema del dit fins a laresolució total. Comentaris: el diagnòstic d'OMCR es fa davant unes troballes clíniques i radiològiques compatibles, i descartant lacausa microbiològica o tumoral mitjançant l'estudi micro-biològic i histològic de la biòpsia òssia. La gammagrafia òssia és una exploració indispensable, ja que revela lesionsòssies asimptomàtiques i les que no s'aprecien amb la radiologia simple


Introducción. La osteomielitis multifocal crónica recurrente (OMCR) es una rara entidad de etiología desconocida, que suele presentarse en la infancia temprana, caracterizada por afectación ósea multifocal de evolución clínica subaguda o crónica con remisiones. Se presenta como una entidad independiente o como un síndrome combinado con lesiones en la piel (síndrome SAPHO). Las lesiones óseas imitan una osteomielitis aguda, pero los estudios microbiológicos son negativos. El tratamiento de elección son los antiinflamatorios no esteroideos, aunque no hay un tratamiento específico. Caso clínico. Se presenta un paciente de sexo masculino de 7 años con dolor, prurito y edema en segundo dedo de la mano derecha de 13 días de evolución. La radiografía del dedo mostró lesiones osteolíticas en falanges media y proximal sin afectación articular. En la analítica sanguínea destacaba una VSG aumentada. La gammagrafía ósea con Tc-99 describía varias lesiones óseas con intensa reacción osteogénica en distintas localizaciones. La nula respuesta al tratamiento antibiótico, la negatividad de los cultivos y la biopsia ósea inespecífica orientaron al diagnóstico de OMCR. Se inició tratamiento con ibuprofeno con mejoría del dolor, el eritema y el edema del dedo hasta su total resolución. Comentarios. El diagnóstico de OMCR se realiza ante unos hallazgos clínicos y radiológicos compatibles, y descartando la causa microbiológica o tumoral mediante el estudio microbiológico e histológico de la biopsia ósea. La gammagrafía ósea es una exploración indispensable, ya que revela lesiones óseas asintomáticas y aquéllas que no se aprecian con la radiología simple (AU)


Introduction. Chronic recurrent multifocal osteomyelitis (CRMO) is a rare disease of unknown etiology that usually occurs in early childhood and is characterized by multifocal bone involvement with subacute or chronic clinical course and remission periods. It comes as a separate entity or as part of a syndrome with skin lesions (SAPHO syndrome). The bone lesions mimic an acute osteomyelitis, but microbiological studies are negative. The treatment of choice is with non-steroidal anti-inflammatory drugs. Case report. We report the case of a 7-year-old male who presented with pain, itching, and swelling of the second finger of the right hand for 13 days. A plain X-ray showed osteolytic changes in the middle and proximal phalanges without joint involvement. Blood tests were significant for an elevated ESR, and Tc-99 bone scintigraphy showed multiple bone lesions with intense osteogenic response. The lack of response to antibiotics, the negative cultures, and the nonspecific findings in the multiple bone biopsies suggested the diagnosis of CRMO. Treatment with ibuprofen was started, with improvement in pain, erythema, and edema of the finger, leading to complete resolution. Comments. The diagnosis of CRMO is made based on the compatible clinical and radiological findings, once neoplastic and infectious etiologies have been ruled out by histological and microbiological examination of bone biopsy. Bone scintigraphy is the most sensitive radiological method for diagnosis, as it may reveal asymptomatic lesions and also lesions not seen on plain X-ray (AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Pré-Escolar , Criança , Osteomielite/complicações , Osteomielite/diagnóstico , Osteomielite/terapia , Recidiva , Anti-Inflamatórios não Esteroides/uso terapêutico , Ibuprofeno/uso terapêutico , Articulações dos Dedos , Dedos , Eritema/complicações , Eritema/diagnóstico , Edema/complicações , Edema/terapia , Cintilografia/métodos , Cintilografia
2.
Pediatr. catalan ; 70(3): 108-112, mayo-jun. 2010. tab, ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-82844

RESUMO

Introducción. En los últimos años, en nuestro medio se ha podido constatar un aumento en el diagnóstico de pleuroneumonía bacteriana en la infancia. Embassament pleural parapneumònic: casuística d’un hospital pediàtric a Barcelona Alvaro Díaz-Conradi 1, Ramon Clapes 1, Orencio Urraca 1, Adriana Cordon 2, Nora Ruggieri 3, Jorge Canals 4, José Luis Peiró 4, Carmen Muñoz-Almagro 5 1 Servei de Pediatria. 2 Servei de Radiologia. 3 Servei de Pneumologia. 4 Servei de Cirurgia. Hospital de Nens de Barcelona. 5 Servei de Microbiologia. Hospital Sant Joan de Déu. Barcelona Objetivo. Evaluar las características clínicas, radiológicas y microbiológicas, así como el tratamiento y la evolución de los pacientes que han requerido ingreso en un hospital pediátrico de 35 camas con el diagnóstico de neumonía complicada con derrame y que requirieron drenaje pleural. Método. Durante 4 años, desde enero de 2005 hasta diciembre de 2008, ingresaron 33 pacientes diagnosticados de pleuroneumonía complicada que requirieron drenaje pleural y fibrinolíticos endopleurales. Resultados. Se distinguieron 2 períodos: 2005-2006 y 2007- 2008. Se demuestra un aumento de las neumonías ingresadas durante el período 2007-2008 del 2,4% (OIC 95%: 2,1-2,8%), así como un aumento de las pleuroneumonías diagnosticadas del 3,9% en el segundo período en relación con el número de neumonías ingresadas. La ecografía ha constituido una buena herramienta para el diagnóstico y seguimiento sin irradiar al paciente. La etiología ha sido predominantemente neumocócica, determinada sobre todo por Real-Time-PCR en líquido pleural, y el tratamiento estándar, la cefotaxima. Durante el período 2007-2008 se observa que la instilación precoz de urocinasa antes de la aparición de septos endopleurales disminuye el tiempo de estancia hospitalaria en 1,8 días (p = 0,04) respecto al período anterior. Conclusiones. El drenaje pleural con aspiración continuada e instilación de urocinasa endopleural sigue siendo un método eficaz en el tratamiento del empiema en un hospital pediátrico(AU)


Background. In recent years, we have seen an increase in the diagnosis of bacterial pleuropneumonia in children around us. Objective. To evaluate the clinical, radiological, and microbiological characteristics, as well as the treatment and evolution of patients hospitalised in a 35-bed paediatric hospital with the diagnosis of pneumonia complicated with effusion, and who required pleural drainage. Method. For four years, from January of 2005 until December of 2008, 33 patients entered the hospital diagnosed with complicated pleuropneumonia requiring pleural fluid drainage and endopleural fibrinolytics. Results. Two periods were distinguished: 2005-2006 and 2007- 2008. There was an increase of 2.4% (OIC 95%: 2.1- 2.8%) in hospitalisation for pneumonia during the period 2007-2008, as well as an increase of 3.9% in the pleuropneumonia diagnosed in the second period, with respect to hospitalised pneumonia. Ultrasound scanning has been a useful tool for diagnosis and follow-up without radiating the patient. The cause was mainly pneumococcal, determined especially by Real-Time-PCR (Real-Time Polymerase Chain Reaction) in pleural liquid. The most frequently used treatment was cefotaxime. During the 2007-2008 period it was shown that instillation of urokinase before the appearance of endopleural septums decreases the length of hospitalisation by 1.8 days (p = 0.04) with respect to the period 2005-2006. Conclusions. Pleural drainage under continuous aspiration and endopleural instillation of urokinase continue to be an effective method in the treatment of empyemas in a paediatric hospital(AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Criança , Hospitais Pediátricos/organização & administração , Hospitais Pediátricos/tendências , Pneumonia/complicações , Pneumonia/epidemiologia , Fibrinolíticos/uso terapêutico , Empiema Pleural/complicações , Empiema Pleural , Streptococcus pneumoniae/isolamento & purificação , Derrame Pleural/complicações , Derrame Pleural/epidemiologia , Cavidade Pleural , Ultrassonografia , Radiografia Torácica
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...